Thirteen. ''Ale masz ładną dziewczynę!''

Po dłuższym spacerze, stwierdziliśmy, że pora wracać.  Wsiedliśmy w taksówkę. Przez całą jazdę trzymaliśmy się za ręce. Dopiero, gdy podjechaliśmy pod mój dom, puściłam ją. Gdy wyszłam z auta usłyszałam głos Harrego. Odwróciłam się. Chłopak również wysiadł z pojazdu i kierował się w moją stronę.

-Ktoś cię zobaczy i co?

-Chciałem się pożegnać. -powiedział i przyciągnął mnie do siebie.  Spojrzeliśmy sobie w oczy. Jego zielone tęczówki spoglądały na mnie tak wyjątkowo. Nie dało się koło nich przejść obojętnie. Loczek delikatnie musnął moje usta, a potem przytulił do siebie.

- A jeszcze coś... -chłopak zaczął szukać czegoś w swojej kieszeni, a ja spojrzałam na niego pytająco. - Zostawiłaś telefon.

-Dzięki! -uśmiechnęłam się. - Ale dlaczego dajesz mi go dopiero teraz?

-Wiesz, jakbyś nie chciała ze mną chodzić, miałbym czym postawić ci ultimatum... -powiedział i szeroko się uśmiechnął. Pokiwałam głową na nie.

-Styles, chciałeś mnie przekupić moim telefonem?

-Taki był plan B.

Uśmiechnęłam się do chłopaka. Pocałowałam go w policzek na do widzenia.

-Mam nadzieję, że do szybkiego zobaczenia!

-Oj na pewno! -powiedział i wsiadł do taksówki.

Weszłam do domu i opadłam opierając się o drzwi. Spojrzałam na zegarek 01.34. CO ? Ile my łaziliśmy po tym parku? Wstałam z podłogi i skierowałam się do kuchni. Sięgnęłam po szklankę i nalałam sobie tzw. kranówki. Wzięłam duży łyk i odstawiłam pusty kubek do zlewu. Skierowałam się do góry. Przypomniało mi się, że Niall i Robyn zalegają w moim łóżku. Musiałam jednak dostać się do pokoju po piżamę. Prześpię się te jedną noc na kanapie. Przyłożyłam ucho do drzwi mojej sypialni, żeby sprawdzić, że nie usłyszę, żadnych dzikich dźwięków (if you know what I mean). Na szczęście było cicho. Uchyliłam niepewnie drzwi do pomieszczenia. Na moim łóżku leżała Rob wtulona w Nialla. Byli w ubraniu? Hmm... Dziwne. No nieważne. Sięgnęłam po piżamę i wyszłam z pokoju.

Skierowałam się ku łazience. Wzięłam szybki prysznic. Zeszłam na dół i położyłam się na kanapie. Przykryłam się kocem i wtedy zaczęły się moje wątpliwości. Czy my w ogóle damy radę utrzymać ten związek? Cała ta sytuacja przypominała mi jakiś film. Miałam nadzieję, że dobrze się zakończy. Zamknęłam oczy i zasnęłam. 

~rano~

Obudziły mnie promienie słońca. Odruchowo przymknęłam trochę oczy. Spojrzałam na zegarek. 9.29. Usiadłam i przetarłam twarz dłońmi. Wstałam z sofy i skierowałam się do łazienki. Spojrzałam w lustro. I jak zwykle zobaczyłam burzę nieułożonych włosów i lekkie sińce pod oczami. Umyłam twarz i zęby. Poszłam do mojego pokoju. Po cichu otworzyłam drzwi i weszłam do sypialni. Sięgnęłam po ubranie i weszłam do mojej łazienki. Gdy już chciałam wyjść z pomieszczenia usłyszałam głos:

-Sorki, że musiałaś na kanapie.

Podskoczyłam i odwróciłam się w stronę Nialla.

-Nie ma sprawy. Mam nadzieję, że wszystko już jest w porządku.

-W najlepszym. -uśmiechnęliśmy się do siebie. Chłopak spojrzał na słodko śpiąco Robyn. - Jest taka słodka, zwłaszcza kiedy śpi.

-Cała Robyn. Lepiej jej nie budzić, bo już nie będzie taka słodka. -w tym momencie oboje zaburczało nam w brzuchu.- Chodź zjemy coś. -zaproponowałam. Chłopak posłusznie wstał, ubrał buty i poszedł za mną do kuchni. Przygotowaliśmy naleśniki. Po 15 minutach zasiedliśmy przy stole z ogromnymi porcjami posiłku. Zabraliśmy się za jedzenie. W tym momencie do kuchni wkroczyła zaspana Rob. 

-Jecie beze mnie? Jak śmiecie?! -powiedziała udając obrażoną. Uśmiechnęliśmy się do siebie. Podałam przyjaciółce talerz. 

Nałożyła sobie równie olbrzymią porcje. Ja po trzech naleśnikach byłam pełna. Z podziwem patrzyłam jak moi przyjaciele sięgają po 12 naleśnika. Od samego patrzenia na to jedzenia było się najedzonym! 

-A jak tam z Harrym? -spytała Rob jedząc 13 naleśnika.

-Wolałabym o tym nie mówić... -w tym momencie oboje przestali zajadać i popatrzyli na mnie zdziwieni.

-Nie jesteście już razem?

-Jesteśmy...ale inaczej niż wcześniej.

-Yy... To ja posprzątam. -wybełkotałam, wzięłam talerze i zaczęłam je zmywać.

*oczami Nialla*

Gdy tylko Sky opuściła pokój. Spojrzałem pytająco na Rob, ale ona tylko wzruszyła ramionami. Mój telefon zadzwonił.

Co powiesz na imprezę? Dzisiaj o 19.00. Jak zwykle załatw coś do jedzenia! Pamiętaj, nie za dużo!! Zayn

-Co powiesz na imprezę? 

-Z chęcią pójdę. 

-Weźmy Sky, rozerwie się trochę.

Rob przytaknęła na mój pomysł.

*oczami Sky*

Zaczęłam zmywać te cholerne talerze. Nienawidziłam tego robić, ale musiałam mieć jakąś wymówkę. Co im niby miałam powiedzieć? ''Spotkamy się z Harrym, ale tylko ja i on o tym wiemy, bo teraz jego dziewczyną będzie Dakota''. Jak to brzmi? Sama jeszcze nie ogarniałam tej sytuacji, więc nie będę na razie o niej rozmawiać.

Położyłam talerze na suszarce i wytarłam ręce o ręcznik. Wróciłam do salonu, gdzie Robyn i Niall szykowali się już do wyjścia.

-Już idziecie?

-Tak, ale ty z nami. -powiedział promiennie Irlandczyk.

Spojrzałam pytająco. 

-Co się tak patrzysz, zbieraj się! -pogoniła mnie Rob.

Posłusznie skoczyłam po torbę i schowałam w niej telefon i portfel. Nawet nie wiedziałam gdzie idziemy. Wróciłam do przyjaciół.

-Więc gdzie idziemy?

-Najpierw do mnie do domu. Muszę się trochę ogarnąć. -powiedziała moja przyjaciółka poprawiając swoje włosy.

-A potem? -dopytywałam się.

-Niespodzianka. -uśmiechnął się blondynek.

-No...Niech wam będzie. Tylko poczekajcie chwilę... -powiedziałam i skierowałam się do pokoju babci. Staruszka widząc mnie uśmiechnęła się szeroko.

-Babciu, wychodzę z Niallem i Rob.

-Dobrze, słoneczko. -powiedziała i wróciła do oglądania jakiejś telenoweli. 

-Już. -uśmiechnęłam się do przyjaciół. Wyszliśmy z domu i wsiedliśmy w autobus. Trochę mnie zdziwiło, że nie jechaliśmy taksówką, ale najwidoczniej Niallowi nie przeszkadzało, że co przystanek podchodziło do niego mnóstwo fanek. Na przedostatnim przystanku podeszła do nas mała dziewczynka wyglądająca na jakieś 6 lat. Spytała się niepewnie o autograf i zdjęcie. Blondyn szeroko się uśmiechnął i oczywiście się zgodził.

-Dziękuję. Kocham cię! -powiedziała dziewczynka i szeroko się uśmiechnęła. Chłopak odwzajemnił uśmiech i popatrzył na Robyn.

-Masz konkurencje. -zwrócił się do mojej przyjaciółki.

W tym momencie dziewczynka zmierzyła wzrokiem Rob. Po chwili uśmiechnęła się i powiedziała do Nialla :

-Ale masz ładną dziewczynę!

-Wiem. -chłopak słodko się uśmiechnął.

-Jeszcze raz dziękuję za autograf, do widzenia!-powiedziała i uśmiechnięta wyszła z autobusu. Uśmiechnęliśmy się do siebie.

Wysiedliśmy na ostatnim przystanku, wysiedliśmy. Znajdowaliśmy się centralnie pod domem Rob. 

-Dobra za sekundę wracam. 

Powiedziała i faktycznie dziewczyna wróciła do nas ubrana po jakiś 5 minutach. Skierowaliśmy się w stronę sklepu. Niecałe 10 minut minęło a te głodomory już cały wózek jedzenia zapełniły!

Zrozumiałam, że szykuje się jakaś impreza. Załatwiliśmy jeszcze kilka spraw. Potem już taksówką zajechaliśmy pod dom chłopaków.

Skierowaliśmy się z torbami w stronę drzwi. Otworzył nam Zayn. Powitał nas uśmiechem i pomógł wnieść to całe jedzenie. Domyślam się kto to wszystko zje. W salonie byli wszyscy oprócz Harrego. Louis zaczął:

-Jest 16.00. Impreza jest na 19.00. Musimy ściągnąć jeszcze jakiegoś DJ'a i będzie dobrze! -uśmiechnął się do nas.

W tym momencie usłyszałam ten boski chrapliwy głos. Śmiał się. Odwróciłam się w stronę, gdzie usłyszałam ten dźwięk. Mina momentalnie mi zrzędła. Harry szedł razem z Dakotą i śmiali się?

Co ona w ogóle tu robiła? Chyba mnie nie zauważyli. Trochę niepewnie, ale przywitałam się z Harrym.

-Hej.

-O hej! -powiedział promiennie Loczek, po czym mnie przytulił.

-Pójdę do nich. -powiedziała ''słodko'' Dakota i poszła.

Dziewczyna wyszła, a ja popatrzyłam pytająco na chłopaka.

-Chyba nie jesteś zazdrosna?

-Pff...O NIĄ?

Harry przytulił mnie i pocałował w czoło. Złapał mnie za rękę i wróciliśmy do reszty. Dakota siedziała na kanapie i szczerzyła się do wszystkich. Usiedliśmy na kanapie koło Lou i Liama. 

Dakota wydawała się milutka jak mały kotek.

-A co u ciebie, Sky? -zwróciła się do mnie.

-W porządku. -powiedziałam tak zimno jak tylko umiałam.

Uśmiechnęła się do mnie, ale ja w jej oczach widziałam ten chamski uśmieszek. Zabraliśmy się za dzielenie obowiązków. 

Na złość to ja musiałam przygotować jedzenie wraz z Dakotą. -.-

Skierowałyśmy się bez słowa do kuchni. Gdy wszyscy zaczęli coś robić i zostałyśmy same Dakota znów stała się tą samą zimną suką.

Zabrałam się za wysypywanie chipsów do misek.

-Odwalisz się od Harrego? -syknęła wrogo.

-Miałam się ciebie spytać o to samo.

-Cóż, nie licz na to.

-Wyjęłaś mi to z ust.

W tym momencie do kuchni wszedł Louis.

-... i wtedy właśnie zrozumiałam, że to nie Sarah! -zarżała nagle. 

-O co ci... - nie zdążyłam dokończyć, gdyż Dakota przerwała mi śmiechem. 

-Widzę, że dobrze sobie radzicie. -powiedział Louis i wyszedł z kuchni. Uśmiech z twarzy Dakoty znikł od razu.

-Dobrze ci radzę, odwal się od niego. -powiedziała i wyszła z kuchni. 

~~

I jest trzynastka ^^ Co sądzicie? Jaram się bo już niedługo wigilia i urodziny Lou! : 3 Co byście chciały dostać? Ja dostałam już wymarzony prezent! PORA NA LANS, jadę na koncert do Berlina! Kochani rodzice! :) Wezmę polską flagę i będę nią machać i krzyczeć! XD I pytania:

1) Co sądzicie o zachowaniu Dakoty? DAKOTA = SUKA ?

2) Czy chłopcy uwierzą w ''słodką'' Dakotę?

3) Czy Dakota czuje coś do Harrego?

Życzę Wam wszystkim Stylesowych, Paynowych, Tomlinsonowych, Horanowych i Malikowych świąt! : 3 69 kg marchewki pod choinką, lusterek, mnóstwoo pysznego jedzenia oraz zalecam jedzenie barszczu widelcem (POWODZENIA xd)! ;) A tak na serio, to życzę Wam szczęścia, pomyślności, super prezentów, koncertu 1D w Polsce oczywiście i wszystko czego jeszcze chcecie! :D